1910-2016

November 2012 bestond de vereniging De Onafhankelijken 100 jaar. Dit feit werd onder meer gevierd met een grote ledenexpositie in het CBK-gebouw in Amsterdam-Oost. Tijdens de officiële opening werd Mariska in het zonnetje gezet: ze was het enige lid van de vereniging dat ouder was dan de vereniging zelf, nl. honderdenéén! Het “Lang-zal-ze-leven” dat iedereen, zong gold voor zowel de vereniging als voor haar. Het “zich in het zonnetje zetten” kon Mariska zelf ook heel goed. Toen de Onafhankelijken in hun eigen gebouw in de Koestraat hun vergaderingenęhielden, kwam Mariska één keer per jaar tijdens de ledenvergadering met een grote taart binnen; haar verjaardagstaart!. De vergadering werd vrijwel meteen stilgelegd: er moest gevierd en dus gesnoept worden van haar heerlijke traktatie. Een voorzitter had het niet stiller kunnen krijgen.

Mariska leek het eeuwige leven te hebben. Altijd actief, bedrijvig, opgewekt en productief. Wat ze zelf niet meer kon, deden anderen voor haar. In de laatste jaren van haar leven, voerde ze, vanuit haar rolstoel, een liefdevol bewind. Bezoekers werden uitgenodigd voor een rondgang door het souterain van haar huis. Hier waren haar werken te zien: een privémuseum; een indrukwekkende verzameling van haar werken! Elke jaarlijkse ledenexpositie, verraste ze iedereen weer met nieuw werk. Kleurrijk, vernieuwend, vakkundig, krachtig, soms bij het brutale af. Precies zoals zijzelf was.

Dank je wel Mariska. Ik heb van je geleerd en van je genoten.
Ik wens alle dierbaren om je heen, met name je steun en maatje Hans, veel sterkte.

Joost van der Krogt