Werk in Uitvoering
In gesprek met Tiny Laarakker, keramiste
Interview Gerda van Bockxmeer
Foto’s Tiny Laarakker en Gerda van Bockxmeer
In het atelier
Vanitas
Het atelier van Tiny Laarakker bevindt zich in het sousterrain van haar huis.
Als we naar beneden gaan zie ik als eerste de twee keramiekovens in het midden van de ruimte staan. Tegen de wanden staan stellingen met werk in wording, ik zie een kist met proefplaatjes waarop de verschillende glazuren zijn uitgeprobeerd, alles precies aangeduid met de samenstelling van het glazuur en de bijbehorende temperatuur van de oven.
Het ambachtelijke is heel zichtbaar.
Tiny vertelt dat ze in projecten werkt, dat kunnen er meerdere tegelijk zijn waar ze afwisselend aan werkt. We lopen door haar atelier en ze laat me werk zien van de verschillende projecten waar ze mee bezig is. Wat me opvalt in haar werk is dat het zeer aards van karakter is, het gaat letterlijk om de bodem, de aardlagen, versteende natuur, de verweerde lading op de bodem van de zee.
Dit is direct zichtbaar in het werk dat ze maakte voor de Keramiek Biënnale “Nieuw land, Nieuwe klei” in Zeewolde. Het is een vloerobject in een doorsnee van ruim 2,5 meter. Hoewel dit geen actueel werk is wil Tiny het toch laten zien, omdat dit object het begin is van haar onderzoek naar de ontwikkeling en vergankelijkheid van de natuur.
Ze schrijft in de catalogus van de Biënnale:
“Het werk is een weerspiegeling van dat wat er ooit is geweest: klei, water, groeven in de klei en de loop van het water. Het geeft tevens de weerspiegeling van de ambities van de mens in zijn drang om de natuur naar zijn hand te zetten. Op basis daarvan zijn de rechthoekige vormen ontstaan.
Gorge de Laroque
Zeewolde, Nieuw land, Nieuwe klei
In het project Gorge de Laroque is het werk geinspireerd op de aardlagen die in dit gebied zo duidelijk zichtbaar zijn, lagen die, heel langzaam, altijd in beweging zijn.
De witte wandobjecten zijn gemaakt naar aanleiding van wandelingen in de Cevennes:
Les Grandes Randonnées. Ze zijn geinspireerd op de routekaarten die de graad van bereikbaarheid, hoogte en onherbergzaamheid van het natuurgebied aangeven.
Op dit moment is Tiny vooral bezig met het thema Verloren lading, het gaat over de gezonken schepen uit de 17e eeuw waarvan de lading, dikwijls servies, nu op de zeebodem ligt.
In ongebakken staat breekt, scheurt en verbuigt Tiny het servies als het nog niet leerhard is, na het bakken en glazuren brengt zij op het bewerkte porcelein de tekst aan die door historici geschreven is over de naamgeving en ligging van de eilanden die lagen voor de kust van Enkhuizen. Dit in diverse lettertypen, want oorspronkelijk was zij grafisch ontwerper met een voorliefde voor typografie.
De teksten gaan over de naamgeving van de eilanden voor de kust van Enkhuizen. Deze stad was in de 17e eeuw een belangrijk knooppunt, aangezien Enkhuizen het alleenrecht had voor verder vervoer in kleinere schepen naar Amsterdam.
In het thema Vanitas bewerkt ze bloemen en planten met een speciaal procédé waarbij de vorm versteent. De kleur is wit of uitgevoerd in polygroom. Hier gaat het om de vergankelijkheid. Tegelijkertijd is het ook een hoopvol gegeven, want de vergane planten – die als basis dienen bij dit werk – krijgen een nieuwe betekenis in een andere vorm en bieden tegelijkertijd een breed scala aan artistieke en ambachtelijke mogelijkheden.
Het was fijn om Tiny, die sinds kort lid is van De Onafhankelijken, temidden van haar werk te leren kennen.
Verloren lading
Op de plank
Werk in uitvoering’ is een onderdeel van de nieuwsbrief die elke 2 maanden wordt uitgegeven.
Bovenstaand artikel komt uit nieuwsbrief 7 – maart 2024.
Klik hier voor meer informatie over het werk van Tiny Laarakker